VIDEO
If I die young, bury me in satin
Lay me down on a bed of roses
Sink me in the river at dawn
Send me away with the words of a love song
Lord make me a rainbow, I'll shine down on my mother
She'll know I'm safe with you when she stands under my colors
Oh, and life ain't always what you think it ought to be, no
Ain't even gray, but she buries her baby
The sharp knife of a short life
Well, I've had just enough time
If I die young, bury me in satin
Lay me down on a bed of rosesSink me in the river at dawn
Send me away with the words of a love song
The sharp knife of a short life
Well, I've had just enough time
And I'll be wearing white when I come into your kingdom
I'm as green as the ring on my little cold fingerI've never known the loving of a man
But it sure felt nice when he was holding my hand
There's a boy here in town, says he'll love me forever
Who would have thought forever could be severed by
The sharp knife of a short lifeWell, I've had just enough time
So put on your best, boys, and I'll wear my pearlsWhat I never did is done
A penny for my thoughts, oh no, I'll sell 'em for a dollar
They're worth so much more after I'm a gonerAnd maybe then you'll hear the words I been singing
Funny, when you're dead how people start listening
If I die young, bury me in satin
Lay me down on a bed of rosesSink me in the river at dawnSend me away with the words of a love song
The ballad of a dove
Go with peace and loveGather up your tears, keep 'em in your pocketSave them for a time when you're really gonna need them, oh
The sharp knife of a short life
Well, I've had just enough timeSo put on your best, boysAnd I'll wear my pearls
........................................................................
เกิดถ้าฉันตายเร็ว .............
โปรดฝังฉันบนเนื้อผ้าซาตินลื่น
สุขชื่นมื่นบนเตียงโรยกลีบกุหลาบสลอน
และโปรดทราบว่าจงลอยนทีอรุณรอน
ส่งงามงอนร้องเพลงรักให้สักเพลง (ด้วยนะ)
โอ้ พระเจ้าโปรดเปลี่ยนฉันเป็นรุ้งสวย
เพื่อจะช่วยส่องสีถึงแม่ฉัน
แม่จะได้รู้ว่าฉันไร้ภัยพาน
สายรุ้งผ่านพาดมองมิหมองมัว
ชีวิตมันไม่รื่นไม่ไหลเรื่อย
ไม่ได้เฉื่อยอับแสงไร้แรงเฉา
ไม่มืดหม่นถ่วงท้อล้อกรรมเรา
แม่สอนเศร้าบทเรียนเพียรจงจำ
คมมีดกรีดเวลากาลนั้นรวดลึก
ถือว่าฝึกว่าสอนคุ้มชาติหมาย
ถ้าวันนี้ฉันถึงครา อันต้องตาย
โปรดฝังกายบนเนื้อผ้าซาตินลื่น
สุขชื่นมื่นบนเตียงโรยกลีบกุหลาบสลอน
และโปรดทราบว่าจงลอยนทีอรุณรอน
ส่งงามงอนร้องเพลงรักให้สักเพลง (ด้วยนะ)
คมมีดกรีดเวลากาลนั้นรวดลึก
ถือว่าฝึกว่าสอนคุ้มชาติหมาย
แต่ก็คุ้มเกิดมาเสียวันวาย
ถึงคราวตาย เกิดมาครั้งไม่เสียที
ใส่ชุดขาวราวล่องลอยเฟื่องฟ้า
แหวนเขียวฟ้าสอดมือที่ทื่อแข็ง
แต่ไม่เคยรู้สึกถึงความรักแรม
มือสอดแซมแทรกประสานคงอุ่นดี
ยังจำได้รักเล็กน้อย เมื่อน้อยเล็ก
ครั้งยังเด็กเขากล่าวรักตราบปวสาน
เมื่อความรักเพ้อยึดมั่นตลอดกาล
อวสานมีดกรีดกาล นั้นราวรน
แต่ก็ช่างประไรใช้คุ้มแล้ว
ใช้เวลาเก็บแก้วมุขสุขหรรษา
ร้อยให้แล้ว แก้ให้เสร็จใส่เริงร่า
สุขนำพา ทำสุขกาย แล้วสุขใจ
หนึ่งสตางค์กลับมีค่าหลายล้านบาท
เวลาชาตินี้แสนแพงยามสิ้นแสง
หลายๆ คนอยากฟังเสียงคนสิ้นแรง
สิ่งแสนแพงคือผลงานคนจากไป
โอวว่า เกิดถ้าฉันตายเร็ว .............
โปรดฝังฉันบนเนื้อผ้าซาตินลื่น
สุขชื่นมื่นบนเตียงโรยกลีบกุหลาบสลอน
และโปรดทราบว่าจงลอยนทีอรุณรอน
ส่งงามงอนร้องเพลงรักให้สักเพลง (ด้วยนะ)
พิราบขาวร้องระงม ซมซบเสียง
ด้วยรักเรียงสันติภาพภาระหลาย
โปรดจงเก็บหยาดน้ำตาใส่ซองใจ
เก็บไว้ใช้ เก็บไว้หยาดยามจำเป็น
คมมีกรีดเวลาชีวาสั้น
แต่ก็ใช้เก็บมันเถิดเกิดคุ้มหลาย
เพราะฉะนั้นอย่าเสียเที่ยวจุติกาย
ใช้เต็มที่ เต็มกาย เต็ม เต็มใจ
(ส่วนเอมิลี่ก็จะนั่งร้อยสร้อยไข่มุก ต่อละนะ)
บ่อยครั้งฉันฝันถึงความตาย ฝันว่าล่องลยไปไกล ไกลเกินกว่าจะจดจำตัวเองได้ มันตลกดีกับการตื่นขึ้นมาแล้วพยายามเก็บตัวตนของตัวเอง ฉันเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ แล้วที่นี้ที่ไหน ทุกอย่างเหมือนภาพลวงตา ลวงตาจนยากที่จะแยกแยะออก เพื่อนฉัน ใครคนนั้นทำไมไม่จับมือฉันออกไป บางครั้งก็เบื่อนะกับการอยู่บนโลกมนุษย เบื่อจะต้องกิน ใช้ ต้องหิว อะไรหลายอย่างทำแล้วไม่มีความสุข เงินเป็นสิ่งลวงตาจริงๆ ความสุขอยู่ที่ไหน ใครแบ่งปัน
ทุกวันนี้ถึงแม้จะได้เงินไม่มาก แต่ฉันทำงานที่มีความสุข รับฟังปัญหา สนุกกับชีวิตหลากหลายผู้คนที่เปี่ยมล้นด้วยปัญหาต่างๆ นาๆ จนบางครั้งมันซ้ำกันจนเกิดความตลก โชคชะตาเปิดทางสำหรับคนที่ทำดีเสมอ และแล้วความตาย ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวอย่างที่คิด
เจ้าเหล่าบุปผา ซากุระผลิดอกเบ่งบานท้ายสวนชมพูระเรื่อยิ่งไกลห่างกังวลกลางเมฆ สายหมอก ล่องลมระรวนหอมต้องหยาดน้ำ ค้างระเหยแดดส่องลอดเลยเพลาสายเจ้าเหล่าบุปผา ซากุระพริ้มพรายแบ่งบานอวดแข่งใครกันเหล่าเจ้าบุปผา ซากุระเด่นชมพูระเรื่อไกลในไพรสณฑ์หลบเมฆหนา ซ่อนหมอกบาง ลมระคนระเหยปนหยาดน้ำค้าง กลางแดดงาย