Ｅｙｅｓ Ｏｎ Ｍｅ ／ Faye Wong
Whenever sang my songs
เมื่อไรก็ตามที่ฉันได้ขับขานบทเพลงแห่งชีวิต
On the stage, on my own
บนเวที และบทบาทของฉัน
Whenever said my words
ครั้งใดที่พลั้งเอ่ยถึงอารมณ์
Wishing they would be heard
หวังจะมีสักคนที่ได้ยิน
I saw you smiling at me
ฉันแลผ่าน เห็นเธอยิ้มให้ฉัน
Was it real or just my fantasy
มันเป็นความจริง? หรือแค่จินตนาเพ้อไป
You'd always be there in the corner
เธอจะอยู่ที่นั่นเสมอ ในยามที่ฉันลำบาก
Of this tiny little bar
ท่ามกลางเศษเสี้ยว อุปสรรคเล็กๆ
My last night here for you
ค่ำคืนสุดท้ายแห่งความเศร้า-หายไปเพราะคุณ
Same old songs, just once more
เพลงเก่าเก่า ยังบรรเลงเหมือนเดิม แค่อีกครั้ง-
My last night here with you?
สำหรับคืนสุดท้าย ฉันอยู่กับคุณ ?
Maybe yes, maybe no
อาจใช่ -อาจจะไม่
I kind of liked it your your way
ฉันเป็นคนๆ หนึ่งที่ชอบเธอ ในตัวตนของเธอ............................ได้ไหม?
How you shyly placed your eyes on me
ทำไมถึงอาย เมื่อสบตาฉัน
Oh, did you ever know?
แล้ว เคยรู้รึเปล่า ?
That I had mine on you
ว่าฉันก็มีใจ
*Darling, so there you are
"รัก" นั่นแหละคำที่ฉันเรียกเธอ
With that look on your face
ฉันเฝ้าคนึง ใบหน้าของเธอ
As if you're never hurt
ราวกับไม่เคยเสียใจนะ
As if you're never down
หรือว่าไม่เคยสิ้นหวัง
Shall I be the one for you
ฉันขอเป็นหนึ่งคนนั้นได้ไหม?
Who pinches you softly but sure
เป็นใคร ที่เธอสวมกอดด้วยความสบายใจ
If frown is shown then
ถ้าเวลานั้นเธอ ขมวดคิ้ว-*-
I will know that you are no dreamer
มันทำให้ฉันรู้ เธอไม่ใช่เพียงแค่ฑูตแห่งความฝัน
So let me come to you
โปรดจับมือฉันไว้ พาฉันล่องลอย
Close as I wanted to be
เราใกล้กันเพื่อที่จะฝัน
Close enough for me
ชิดใกล้ดั่งความฝัน
To feel your heart beating fast
พอที่จะสัมผัสเสียงหัวใจเธอเต้นระรัว
And stay there as I whisper
ใกล้พอที่จะได้ยินฉันกระซิบ
How I loved your peaceful eyes on me
ฉันรักคุณตรงดวงตาอันสงบ ที่เธอจ้องมองมาที่ฉัน
Did you ever know
เคยรู้รึเปล่า?
That I had mine on you
ฉันก็มีใจให้คุณ
Darling, so share with me
รักเอ๋ย โปรดแบ่งปันสิ่งเหล่านี้ให้ฉันได้ไหม?
Your love if you have enough
แบ่งปันความรักของเธอ ถ้ามีมากพอ
Your tears if you're holding back
แบ่งปันหยดน้ำตา ถ้ารู้สึกเศร้าหม่นหมอง
Or pain if that's what it is
แบ่งปันความเจ็บปวด ถ้ามันเกินที่จะแบกรับไหว
How can I let you know
จะทำให้เธอรู้ได้อย่างไร?
I'm more than the dress and the voice
มันมีค่ากว่าความสวยภายนอก หรือเสียงไพเราะโลม
Just reach me out then
แค่ยื่นมือมาให้ฉัน
You will know that you're not dreaming
แล้วก็จะรู้ว่า...ไม่ได้ฝันไป.....
Listen Eye on me.
แปลไปตามใจโดย Amelie
................................................................................................................
ฉันดูวอลอี กินข้าวอิ่มแปล้ แล้วเผลอหลับไป ใช่สิเหมือนว่าใครมาบังคับให้ฉันหลับอีกครั้ง ในวันนิทรา ภาพในฝันย้อน วกวนไปถึงสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งตอนนี้ถูกทุบทำลายไปแล้ว ฉันคุ้นตาเหลือเกิน ตัวฉันถูกสมมุติให้เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง จำได้ว่ามีชายที่ฉันรักเขามอบซีดีบทเพลง 2 เพลง ให้ฉันด้วยความรัก ฉันยิ้มพริ้มเพรา และตอบขอบคุณไปอย่างเปี่ยมรักยิ่ง
ภาพเรื่องราวทั้งหมด เป็นกลุ่มเพื่อนประมาณ 5 คน เราเข้าไปพักที่บ้านพักเก่าๆ ของคุณย่าฉัน(เธอในฝัน) สถานที่นั่นเราพักผ่อนเพื่อเที่ยวธรรมชาติกัน(ถึงแม้จะมีความเคยชินอยู่เล็กน้อยว่าเคยไปมาก่อนแล้วก็ถามเหอะ) หญิงสอง และชายสาม น่าจะสนุกฉันนึกขำความฝันตัวเองในใจ
เพื่อนฉันเธอชื่อเชอรรี่ หล่อนคอยแย่งผู้ชายทุกคนที่ฉันคบหา ดูใจ เราไม่ได้เกลียดกัน เพียงเธอคอยอิจฉา ภาพรายละเอียดนั้นถูกมองข้ามไปอย่างรวดเร็ว เหตุการทั้งหมดถูกเคลื่อนไปสู่ภาพใหม่ รู้ตัวพลันฉันกำลังทำเทียนหอม หรืออะไรบางอย่างเพื่อเป็นของขวัญให้แฟน มันเยอะมาก ฉันฟังเพลงจากซีดีของเขา แล้วก็นั่งทำประดิษฐ์มันด้วยความสราญใจ ดอกไม้กลีบสวย ใบไม้สีสดกำลังถูกยัดเยียดลงในน้ำเทียนอันร้อนระอุ เชอรรี่เข้ามานั่งคุยอย่างโอนโยน หล่อนเข้ามาคุยนานสองนาน ก่อนที่จะบังเกิดอารมณ์วิวาท หลอนวางยาเพื่อนชายฉันให้หลับ ทุกคนหลับอยู่ในพวังค์ ฉันรุ้สึกขนลุกอย่างประหลาด
ฉับพลันทันทีเธอก็ตบ กระชากลากถูฉัน เหมือนมิเป็นมนุษย์ หล่อนโดนอำนาจโมหะเข้ามาครอบครอง ฉันไม่ตอบโต้แต่ประการใด เชอรรี่ผู้ใจดี หล่อนพยายามนำน้ำเทียนนั้นราดมาที่ใบหน้าของฉัน มือพร้อมเตรียมจับขโมยยึดซีดีเพลงที่แฟนหนุ่มฉันให้ไว้ไต้หมอน ฉันมิอาจทนได้อีกต่อไปฉันทนเธอไม่ได้อีกแล้ว ว่าพรางก็สวนเธอกลับไปอย่างรุนแรง ฉันต่อยเธอจนหงายหลัง
ใช่หล่อนแพ้อย่างราบคาบ และมันคงง่ายเกินไปสำหรับเชอรรี่ หล่อนพลันวิ่งไปร้องไห้ที่หมอนภายในห้องใต้หลังคา รังนกเยอะ หยักไหย เลอะเทอะ เชอร์ชี่ผู้เดียวดายกำลังร้องไห้ ฆ่าฉันสิ หล่อนพูดเบาๆ หล่อนควักมีดที่ซ่อนไว้มาจี้คอฉัน 555+ มันเหมือนหนังน้ำเน่าสิ้นดี คอฉันค่อยๆ ถูกเฉือน เลือด เลือดอุ่นๆ ของฉันเลอะเสื้อยืดสีเขียวจนกลายเป็นสีดำ
เธอ ยังคงสับสนในใจ ฆ่าฉันสิ เอมิลี ฉันตกใจที่เธอเรียกชื่อฉันอย่างร้องขอ ได้โปรด ฉันบังคับตัวเองไม่ได้ ได้โปรดฉันก็บังคับตัวเองไม่ได้เช่นกัน ฉันพยายามรั้งมีดนั้นไว้มิได้ปาดหลอดลม เหตุการณ์มันแย่มากเชอร์ชี่กระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ฉันดึงมีดจากมือเธอสวนไปที่ท้องอย่างไม่ปราณี หล่อนพูดระทวนระทวยโดยไร้สุ่มเสียงแห่งความเจ็บปวด ขอบคุณ!!! ทันใดนั้นเพื่อนชายของฉันก็บุกมาเห็น เขานำน้ำเทียนหอมมาสาดร่างเชอรี่อย่างจัง พร้อมจุดไฟเผาเธอทั้งเป็น ฉันทำอะไรไม่ถูก ร่างเธอลุกไม้ ขณะที่เพื่อนอีกคนนำร่างนั้นไปแขวนที่ขื่อ ร่างเชอร์รี่ค่อยๆไหม้ จนไม่เหลือสิ้นดี แม้กระทั้งกระดูก
เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว รุ่งเช้าเราเคลียรสถานที่ และนำกระเป๋าหล่อนไปทิ้ง ซ่อนไว้มิให้เห็นหลักฐาน นั้นสิพวกเราฆ่าคนนะจอนส์ เพื่อนชายอีกคนวิตกภายหลังเหตุการณ์ได้จบลง แล้วตำรวจเขาจะตามมาจับเราไหม เพื่อนชายอีกคนกล่าว ก็สมแล้วนี่หล่อนจะฆ่าเธอนะ เอมิลี่ ใช่หากฉันต้องตายมันสบายใจกว่าที่ต้องมาแบกรับตราบาปนี้ชั่วชีวิต-ฉันไม่รู้ว่าใครบีบปากตัวเองให้พูด หรือฉันแค่เห็นภาพนั้น
พวกเรา วิตก และหวาดระแวงมาก พูดพรางพร้อมทำลายหลักฐานอย่างราบเรียบมิมีใครตามจับได้ ถึงแม้ว่าเชอร์รี่จะได้ตายไปแล้ว ดวงวิญญาณของฉันมันก็ไม่มีความสุขเธอรู้ไหม ทุกคนย้ำว่าการกระทำนั้นมันผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงในชีวิต ถ้าจะให้อภัยได้ เราจะให้อภัยเธอ เชอร์รี่ และฉันขอตายเสียยังจะดีกว่าการกระทำเช่นนี้ ไฟลุกท่วมตัวหล่อน กลิ่นเนื้อ กลิ่นผม กลิ่นเทียนหอมคละคลุ้ง บอกไม่ถูก
ภาพเรื่องราวทั้งหมด เป็นกลุ่มเพื่อนประมาณ 5 คน เราเข้าไปพักที่บ้านพักเก่าๆ ของคุณย่าฉัน(เธอในฝัน) สถานที่นั่นเราพักผ่อนเพื่อเที่ยวธรรมชาติกัน(ถึงแม้จะมีความเคยชินอยู่เล็กน้อยว่าเคยไปมาก่อนแล้วก็ถามเหอะ) หญิงสอง และชายสาม น่าจะสนุกฉันนึกขำความฝันตัวเองในใจ
เพื่อนฉันเธอชื่อเชอรรี่ หล่อนคอยแย่งผู้ชายทุกคนที่ฉันคบหา ดูใจ เราไม่ได้เกลียดกัน เพียงเธอคอยอิจฉา ภาพรายละเอียดนั้นถูกมองข้ามไปอย่างรวดเร็ว เหตุการทั้งหมดถูกเคลื่อนไปสู่ภาพใหม่ รู้ตัวพลันฉันกำลังทำเทียนหอม หรืออะไรบางอย่างเพื่อเป็นของขวัญให้แฟน มันเยอะมาก ฉันฟังเพลงจากซีดีของเขา แล้วก็นั่งทำประดิษฐ์มันด้วยความสราญใจ ดอกไม้กลีบสวย ใบไม้สีสดกำลังถูกยัดเยียดลงในน้ำเทียนอันร้อนระอุ เชอรรี่เข้ามานั่งคุยอย่างโอนโยน หล่อนเข้ามาคุยนานสองนาน ก่อนที่จะบังเกิดอารมณ์วิวาท หลอนวางยาเพื่อนชายฉันให้หลับ ทุกคนหลับอยู่ในพวังค์ ฉันรุ้สึกขนลุกอย่างประหลาด
ฉับพลันทันทีเธอก็ตบ กระชากลากถูฉัน เหมือนมิเป็นมนุษย์ หล่อนโดนอำนาจโมหะเข้ามาครอบครอง ฉันไม่ตอบโต้แต่ประการใด เชอรรี่ผู้ใจดี หล่อนพยายามนำน้ำเทียนนั้นราดมาที่ใบหน้าของฉัน มือพร้อมเตรียมจับขโมยยึดซีดีเพลงที่แฟนหนุ่มฉันให้ไว้ไต้หมอน ฉันมิอาจทนได้อีกต่อไปฉันทนเธอไม่ได้อีกแล้ว ว่าพรางก็สวนเธอกลับไปอย่างรุนแรง ฉันต่อยเธอจนหงายหลัง
ใช่หล่อนแพ้อย่างราบคาบ และมันคงง่ายเกินไปสำหรับเชอรรี่ หล่อนพลันวิ่งไปร้องไห้ที่หมอนภายในห้องใต้หลังคา รังนกเยอะ หยักไหย เลอะเทอะ เชอร์ชี่ผู้เดียวดายกำลังร้องไห้ ฆ่าฉันสิ หล่อนพูดเบาๆ หล่อนควักมีดที่ซ่อนไว้มาจี้คอฉัน 555+ มันเหมือนหนังน้ำเน่าสิ้นดี คอฉันค่อยๆ ถูกเฉือน เลือด เลือดอุ่นๆ ของฉันเลอะเสื้อยืดสีเขียวจนกลายเป็นสีดำ
เธอ ยังคงสับสนในใจ ฆ่าฉันสิ เอมิลี ฉันตกใจที่เธอเรียกชื่อฉันอย่างร้องขอ ได้โปรด ฉันบังคับตัวเองไม่ได้ ได้โปรดฉันก็บังคับตัวเองไม่ได้เช่นกัน ฉันพยายามรั้งมีดนั้นไว้มิได้ปาดหลอดลม เหตุการณ์มันแย่มากเชอร์ชี่กระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ฉันดึงมีดจากมือเธอสวนไปที่ท้องอย่างไม่ปราณี หล่อนพูดระทวนระทวยโดยไร้สุ่มเสียงแห่งความเจ็บปวด ขอบคุณ!!! ทันใดนั้นเพื่อนชายของฉันก็บุกมาเห็น เขานำน้ำเทียนหอมมาสาดร่างเชอรี่อย่างจัง พร้อมจุดไฟเผาเธอทั้งเป็น ฉันทำอะไรไม่ถูก ร่างเธอลุกไม้ ขณะที่เพื่อนอีกคนนำร่างนั้นไปแขวนที่ขื่อ ร่างเชอร์รี่ค่อยๆไหม้ จนไม่เหลือสิ้นดี แม้กระทั้งกระดูก
เหตุการณ์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว รุ่งเช้าเราเคลียรสถานที่ และนำกระเป๋าหล่อนไปทิ้ง ซ่อนไว้มิให้เห็นหลักฐาน นั้นสิพวกเราฆ่าคนนะจอนส์ เพื่อนชายอีกคนวิตกภายหลังเหตุการณ์ได้จบลง แล้วตำรวจเขาจะตามมาจับเราไหม เพื่อนชายอีกคนกล่าว ก็สมแล้วนี่หล่อนจะฆ่าเธอนะ เอมิลี่ ใช่หากฉันต้องตายมันสบายใจกว่าที่ต้องมาแบกรับตราบาปนี้ชั่วชีวิต-ฉันไม่รู้ว่าใครบีบปากตัวเองให้พูด หรือฉันแค่เห็นภาพนั้น
พวกเรา วิตก และหวาดระแวงมาก พูดพรางพร้อมทำลายหลักฐานอย่างราบเรียบมิมีใครตามจับได้ ถึงแม้ว่าเชอร์รี่จะได้ตายไปแล้ว ดวงวิญญาณของฉันมันก็ไม่มีความสุขเธอรู้ไหม ทุกคนย้ำว่าการกระทำนั้นมันผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงในชีวิต ถ้าจะให้อภัยได้ เราจะให้อภัยเธอ เชอร์รี่ และฉันขอตายเสียยังจะดีกว่าการกระทำเช่นนี้ ไฟลุกท่วมตัวหล่อน กลิ่นเนื้อ กลิ่นผม กลิ่นเทียนหอมคละคลุ้ง บอกไม่ถูก
*ฉันอยากรู้จักเธอมากกว่านี้ เชอร์รี่ผู้อาภัพ เธอไม่มีความสุขในชีวิต และฉันผู้ฆ่าเธอก็เหมือนกัน แววตายินยอม การตายที่จงใจ ฉันมิอาจกระทำเช่นนั้น พวกเราไม่กลัวที่จะถูกจับ แต่รู้สึกผิดที่ฆ่าเพื่อนอันเป็นที่รัก ถึงแม้ว่าหล่อนจะเลวสักแค่ไหน การกระทำแบบนั้นมันไร้ซึ่งทางออก แต่กลับปิดกั้นพวกเรามิให้ไปสู่ที่ที่ควรจะไป
พวกเพื่อนๆ และฉันยังคงวนเวียนด้วยความรู้สึกผิด ตราบาป เหตุการณ์นั้นมันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในภาพความทรงจำ ทรมานสิ้นดี ทรมาน การกระทำผิดแค่ครั้งเดียวมันช่างทรมานไปตราบชั่ววิญญาณพวกเราจะสลาย พวกเรากลัว พวกเราไม่มีความสุข พวกเราอยากย้อนเวลากลับ ได้โปรด ฉันผู้เห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมด
ถึงแม้ว่าเธอจะบอกให้ฆ่า แต่มันช่างโหดร้าย เราได้ฆ่าจิตใจอันงดงามของเราไปแล้ว เอมิลี่ โปรดอย่าได้ทำผิดกับจิตใจอันบริสุทธิ์ของตัวเอง อย่าทำซ้ำร้อยกับพวกเรา การมีชีวิตอยู่มันมีค่ามหาศาล การให้อภัย การให้โดยไร้ปราศจากเงื่อนไข มันก็เป็นสมบัติอันมหาศาลเช่นกัน ตอนนี้พวกเรากลัว มิอาจหนีข้ามผ่านพ้นจากพะวังความรู้สึกนั้นได้ เราไม่ได้ไปไหน และรอชดใช้ตราบาปที่เราสร้างขึ้นนี้
ภาพ ผ่านพบสถานที่เดิม แต่โดนพังทลายกลายเป็นเศษปูน เราก็ยังอยู่ที่นี้ ชดใช้ความรู้สึกผิดต่อเชอร์รี่เสมอ ที่นี่ภาพเหตุณการณ์นั้นย้อนกลับมาทำร้ายเราทุกชั่วโมงวัน ทรมานเหลือเกิน
เธออย่าทำให้ ใครเสียใจ ถึงแม้ว่าเขาจะยอม อย่ารังแกจิตใจตัวเองเพราะเธอจะรู้สึกผิดไปชั่วตราบวิญญาณเธอสลาย หากความดีของเธอยังอยู่ โปรดรักคนอื่นให้มาก จงให้อภัย และมีความสุขที่โดนกระทำมากกว่า เราเป็นผู้กระทำ มันอาจโหดร้าย ทรมาน แต่อย่าลืมว่านั้นคือบทเรียนของเธอ เอมิลี่จ๋า จงใช้ชีวิตด้วยสติ อย่าได้เอาอารมณ์มาดำเนินชีวิต จงน้อมรับผลกรรมอย่าได้ติติงถกเถียงหรือทวงคืน มันมิใช่เหตุผลซึ่งกัน
จิตใจเราต่างหากที่สำคัญ บทเรียนของฉันครั้งนี้คงสอนเธอได้มากมาย อย่าย่อท้อ ยอมแพ้ ถึงแม้จะเจอคนเช่นเชอร์รี่มากมาย หรือนับไม่ถ้วน เธอจงอดทน มิเช่นนั้นเธอจะเหมือนกับพวกเรา พวกเราไม่ได้ล่องลอยไปไหน เราต้องชดใช้ซึ่งการกระทำที่โหดร้าย มิใช่กับเชอร์รี่ แต่กลับจิตใจเราเอง เรารังแกจิตใจเราเอง นั่นแหละที่เรายังทุกข์
เอมิลี่ที่่รักจ๋า ฉันรักเธอยิ่งกว่าสิ่งใด หากปลอบประโลมเธอได้ ฉันอยากบินไปชิดใกล้ฟังเพลงกับเธอ เธอพูดจนฉันร้องไห้ วินาทีนี้เราไม่ต้องกลัวตำรวจจับ เราจองจำตัวเองไปตลอดการด้วยภาพฆาตกรรมนี้ เธออย่าทำเยี่ยงนี้อีกนะ!!! ขอบคุณเอมิลี่ที่ช่วยสั่งสอนฉัน ความดีไม่สามารถลบล้างความเลวที่เรากระทำได้หรอก เธอ เธอผู้ซึ่งกระทำผิด ฉันเข้าใจอย่างสุดซึ้ง จงอยาโทษตัวเองอีกเลย ฉันยังอยู่เป็นเพื่อนเธออีกคนนะ ฉันกล่าวพร้อมน้ำตา
ใช่ เธอก็จงอดทนเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะทรมาน ฉันหละเข้าใจเธอที่สุด บางครั้งมันลืมไม่ได้ ลบล้างไม่ออกถึงจะไม่มีใครทราบ แต่เธอรู้ดีโปรดจงให้อถัยตัวเอง และยืนหยัดกับสิ่งนั่น ยอมรับกับการตัดสินครั้งนี้ เข้าใจ รู้ซึ้ง และพยายามเรียนรู้อยู่กับมัน ถึงแม้ว่าฉันจะทราบมาก่อนว่า เมื่อคนเราตายไประบบประสาทจะหายไปทั้งหมด ยังเหลือแค่ ดี ชั่ว รัก ปัญญา ก็ตาม
ฉัน อยากให้เธอเรียนรู้สึกนิด อย่างน้อยฉันก็บังเกิดความรู้สึกผิดเช่นเธอ ถ้าครั้งหน้า ชาติหน้า หรืออะไรก็ตาม ฉันจะมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อเธอนะ ถึงแม้ว่าฉันจะเฉยเมยไปหน่อยก็ตาม แต่ฉันรักเพื่อนเป็นที่หนึ่ง เอมิลี่จ๋า เธอจงยืนหยัดเช่นฉัน แล้วเธอจะรู้ว่าไม่มีอะไรที่โหดร้ายไปกว่าการทำร้ายจิตใจตัวเองแล้ว ฉันรักเธอ ฉันเข้าใจ ฉันยอมรับในสิ่งที่เธอทำ จงปลดปล่อยตัวเองเป็นอิสระเถิดนะ
ฉันตื่นในพะวังที่แสนหดหู่ นั่นสิเธอเข้ามาสอนฉันหรือเปล่า เธอเป็นใคร
ขอบใจนะเอมิลี่ ฉันจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว...
พวกเพื่อนๆ และฉันยังคงวนเวียนด้วยความรู้สึกผิด ตราบาป เหตุการณ์นั้นมันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในภาพความทรงจำ ทรมานสิ้นดี ทรมาน การกระทำผิดแค่ครั้งเดียวมันช่างทรมานไปตราบชั่ววิญญาณพวกเราจะสลาย พวกเรากลัว พวกเราไม่มีความสุข พวกเราอยากย้อนเวลากลับ ได้โปรด ฉันผู้เห็นภาพเหตุการณ์ทั้งหมด
ถึงแม้ว่าเธอจะบอกให้ฆ่า แต่มันช่างโหดร้าย เราได้ฆ่าจิตใจอันงดงามของเราไปแล้ว เอมิลี่ โปรดอย่าได้ทำผิดกับจิตใจอันบริสุทธิ์ของตัวเอง อย่าทำซ้ำร้อยกับพวกเรา การมีชีวิตอยู่มันมีค่ามหาศาล การให้อภัย การให้โดยไร้ปราศจากเงื่อนไข มันก็เป็นสมบัติอันมหาศาลเช่นกัน ตอนนี้พวกเรากลัว มิอาจหนีข้ามผ่านพ้นจากพะวังความรู้สึกนั้นได้ เราไม่ได้ไปไหน และรอชดใช้ตราบาปที่เราสร้างขึ้นนี้
ภาพ ผ่านพบสถานที่เดิม แต่โดนพังทลายกลายเป็นเศษปูน เราก็ยังอยู่ที่นี้ ชดใช้ความรู้สึกผิดต่อเชอร์รี่เสมอ ที่นี่ภาพเหตุณการณ์นั้นย้อนกลับมาทำร้ายเราทุกชั่วโมงวัน ทรมานเหลือเกิน
เธออย่าทำให้ ใครเสียใจ ถึงแม้ว่าเขาจะยอม อย่ารังแกจิตใจตัวเองเพราะเธอจะรู้สึกผิดไปชั่วตราบวิญญาณเธอสลาย หากความดีของเธอยังอยู่ โปรดรักคนอื่นให้มาก จงให้อภัย และมีความสุขที่โดนกระทำมากกว่า เราเป็นผู้กระทำ มันอาจโหดร้าย ทรมาน แต่อย่าลืมว่านั้นคือบทเรียนของเธอ เอมิลี่จ๋า จงใช้ชีวิตด้วยสติ อย่าได้เอาอารมณ์มาดำเนินชีวิต จงน้อมรับผลกรรมอย่าได้ติติงถกเถียงหรือทวงคืน มันมิใช่เหตุผลซึ่งกัน
จิตใจเราต่างหากที่สำคัญ บทเรียนของฉันครั้งนี้คงสอนเธอได้มากมาย อย่าย่อท้อ ยอมแพ้ ถึงแม้จะเจอคนเช่นเชอร์รี่มากมาย หรือนับไม่ถ้วน เธอจงอดทน มิเช่นนั้นเธอจะเหมือนกับพวกเรา พวกเราไม่ได้ล่องลอยไปไหน เราต้องชดใช้ซึ่งการกระทำที่โหดร้าย มิใช่กับเชอร์รี่ แต่กลับจิตใจเราเอง เรารังแกจิตใจเราเอง นั่นแหละที่เรายังทุกข์
เอมิลี่ที่่รักจ๋า ฉันรักเธอยิ่งกว่าสิ่งใด หากปลอบประโลมเธอได้ ฉันอยากบินไปชิดใกล้ฟังเพลงกับเธอ เธอพูดจนฉันร้องไห้ วินาทีนี้เราไม่ต้องกลัวตำรวจจับ เราจองจำตัวเองไปตลอดการด้วยภาพฆาตกรรมนี้ เธออย่าทำเยี่ยงนี้อีกนะ!!! ขอบคุณเอมิลี่ที่ช่วยสั่งสอนฉัน ความดีไม่สามารถลบล้างความเลวที่เรากระทำได้หรอก เธอ เธอผู้ซึ่งกระทำผิด ฉันเข้าใจอย่างสุดซึ้ง จงอยาโทษตัวเองอีกเลย ฉันยังอยู่เป็นเพื่อนเธออีกคนนะ ฉันกล่าวพร้อมน้ำตา
ใช่ เธอก็จงอดทนเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะทรมาน ฉันหละเข้าใจเธอที่สุด บางครั้งมันลืมไม่ได้ ลบล้างไม่ออกถึงจะไม่มีใครทราบ แต่เธอรู้ดีโปรดจงให้อถัยตัวเอง และยืนหยัดกับสิ่งนั่น ยอมรับกับการตัดสินครั้งนี้ เข้าใจ รู้ซึ้ง และพยายามเรียนรู้อยู่กับมัน ถึงแม้ว่าฉันจะทราบมาก่อนว่า เมื่อคนเราตายไประบบประสาทจะหายไปทั้งหมด ยังเหลือแค่ ดี ชั่ว รัก ปัญญา ก็ตาม
ฉัน อยากให้เธอเรียนรู้สึกนิด อย่างน้อยฉันก็บังเกิดความรู้สึกผิดเช่นเธอ ถ้าครั้งหน้า ชาติหน้า หรืออะไรก็ตาม ฉันจะมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อเธอนะ ถึงแม้ว่าฉันจะเฉยเมยไปหน่อยก็ตาม แต่ฉันรักเพื่อนเป็นที่หนึ่ง เอมิลี่จ๋า เธอจงยืนหยัดเช่นฉัน แล้วเธอจะรู้ว่าไม่มีอะไรที่โหดร้ายไปกว่าการทำร้ายจิตใจตัวเองแล้ว ฉันรักเธอ ฉันเข้าใจ ฉันยอมรับในสิ่งที่เธอทำ จงปลดปล่อยตัวเองเป็นอิสระเถิดนะ
ฉันตื่นในพะวังที่แสนหดหู่ นั่นสิเธอเข้ามาสอนฉันหรือเปล่า เธอเป็นใคร
ขอบใจนะเอมิลี่ ฉันจะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว...
