สัจธรรม ดนตรี การเยียวยา

มนุษย์มีความผูกพันธ์ในแง่กักกันกับภาษาและวัฒนธรรมอย่างลึกซึ่ง

ภาษา และวัฒนธรรมสร้างความเป็นนิสัยให้แก่ความเป็นกลุ่มชน ชาติพันธ์ุ

ในเมืองไทยมีการเปิดสอนวิชาชีพ ดนตรีขึ้นมาอย่างมากมาย แต่ไร้ซึ่งธรรม

ดนตรีที่เสียเงินเรียนแพงนั้น ไม่ให้คำตอบชีวิตอย่างที่ทุกคนคาดหวัง

เพราะถูกเรียนมาแบบอุตสาหกรรมดนตรี ไม่ใช่ศิลปิน 

เขาอัดฉีดเม็ดเงินเข้าไปให้เกิดเป็นศิลปิน มีคำว่าพรสวรรค์เป็นเพดาน

จบมาแล้วทุกคนต่างศูนย์เสียความเป็นมนุษย์ เรียนไปเป็นผีดูดเลือด 

และแพร่พันธุ์ กระจายตัวไปทั่วประเทศอย่างรวดเร็ว 

โอว มาย ก๊อด อายฟิว แดทซ์ คิส มี ฮาร์ด บิ ฟอร์ว ยูว โกววววว

ชีวิตคนเรามันสั้นนัก และมนุษย์ต่างมีวิวัฒนาการที่จะเรียนแค่ดนตรี

ดนตรี เมื่อ 500 ปีก่อนหรือ ? เราหลงทาง หรือถูกทำให้หลงทาง

ความเจริญมันถูกหยุดลงแล้ว และยิ่งแย่ลง ถ้าเราไม่เปลี่ยนตัวเอง 

ความชั่วนี้ยิ่งกระจายไปมากขึ้น มากจนสมองไม่มีเวลาคิด มันจะฝ่อ

ฝ่อเพราะวัฒนธรรมใครบางคน ความชอบรสนิยมคนบางคน

ฉันเกลียดอะไรแบบนี้มากที่สุด ซีดส์มาก เมืองไทยคงได้แค่นี้ 

โชคดีที่ฉันไม่ทำดนตรี และไม่เรียนดนตรีแบบที่เขารู้กันแล้ว 

จูบฉันอย่างเยือกเย็น ฉันเห็นพวกเธอ โง่ลงปีละเยอะๆ 

เวลามีค่าที่เธอใช้ไป ล้วนเดินบนสายพานที่เขาสร้างไว้

สิ่งที่แสวงหากลับไม่เจออะไร 

เศร้า และสะใจเล็กๆ  ไร้ซึ่งการเยียวยาใดใด