อยู่นี่แล้ว


วันพุธที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

มายาคติของเสียงดนตรี

เสียงของเสียงดนตรี ไม่ว่าจะเป็นวงออเครสตา โทนเสียงนั้นเราเรียกกันว่าเสียงคอนเสิร์ต โดยปรกติแล้วนิยมใช้เสียง A ในการสั่นสะเทือนเท่ากับ 440 เฮิร์ต ที่ได้รับการสถาปนามาเมื่อ ค.ศ. 1939 และถูกใช้ต่อๆกันมาโดยถือเป็นกฏ ตั้งเป็นเกณฑ์สำคัญไม่ว่าวงคอนเสิร์ตนั้นจะบรรเลงที่อินเดีย หรือจีน 

สรรเสียงเกิดขึ้นมาพร้อมกับจักรวาล ระดังเสียงมีความเกี่ยวข้อง เชื่อมโยงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับจักรวาล การประสานเสียงของดนตรี เปรียบเสมือนการประสานสอดท่วงทำนองของจักรวาล ที่เกิดจากสรวงสวรรค์ ผสมกลมกลืนกันกับเรื่องราวท่วงทำนองของทางโลก 

สรรเสียง สีสรรค์ของเสียง ย่อมเกี่ยวข้องกับดวงดาวและจักรวาล เสมือนการเด็ดดอกไม้ที่สะเทือนไปถึงดวงดาว โดยที่ไม่คาดคิดว่าสรรพสิ่งย่อมเชื่องโยงกันโดยธรรมชาติ เช่นเสียงเพลง กับการบำบัดรักษา ลูกปัด หินสี อัญมณี สู่ทางเลือกใหม่ มายาคติที่เกิดจากการตั้งชุดความหมายว่าเสียงเพลงนั้นสามารถบำบัดรักษาเยี่ยวยาจิตใจได้

มายาคติที่เชื่อมโยงนี้เปรียบเสมือนผลไม้ที่สุกปลั่งลอยแก้มอยู่ท่ามกลางน้ำหวานหอมหวล แด่ดนตรีเพื่อจิตวิญญาณแห่งดนตรี หาใช่เพื่อการประเทืองอารมณ์ อันห้าวหาญ สงบเยือกเย็น ปรีดา หรือเพื่อการรื่นเริง เต้นรำ ตามมายาคติของดนตรีที่โลกพึงให้เป็น


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น