อยู่นี่แล้ว


วันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ตัวคนเดียว แล้วมันหนักหัวใคร


โดดเดี่ยว โลนลี่ ความเหงา หรือคำดัดจริต ฉันตัวคนเดียวคะ หรือฉันโรคจิต ฉันติดยา มิอยากให้ใครมาสูดดมกัญชาในห้องฉัน หล่อนเพ้อ เดินไปมาไร้ทิศทาง เธอโลนลี่ โลนลี่ ใช่สิ ตัวเธอ เธอก็ไม่เอาไป  ความรักมันก็แค่ข้อตกลงที่ลงตัว หล่อนเพ้อ ฉันชอบมีอะไรกับคนที่ไม่รู้จักมากกว่าแฟน แฟนคือของเทิดทูน ของที่ต้องมีศรัทธา ฉะนั้นเราไม่กล้าที่จะเหยียดหยาม เราไม่กล้าจะวิจารณ์ ความรักบางครั้งมันก็งมงาย โง่งำ งุ่นง่านกับอารมณ์เปลือยเปล่า เอาฉันสิ!!! เสร็จแล้วก็จบลงด้วยคราบสกปรก คราบของความแสแสร้ง

ความรักย่อมเท่ากับความหึงหวง ความเป็นห่วงเป็นใยย่อมตามมากับผลตอบแทน ประชดประชัน ประเจิดประเจ้อ นี่หรือคือความรัก ฉันหมดศรัทธา ฉันอาลัยตายอยาก ฉันไม่มีอารมณ์ เธอมันคนน่ารำคาญ ฉันบ่นกับแมลงวัน จิ้งจกขานรับ จิ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ใช่แหละเพื่อนฉัน แมลงสาบเจ้ามาปลอบโยน ฉันไม่โลนลี่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น